Mahal Kong Tatay

Naaalala ko nung bata pa ako, Ikaw ang pinakaunang idolo ko,

Ni minsan hindi mo ako pinalo, Dahil sa akoy iyong paborito

Lahat ng luho binibigay mo, Kahit maubusan  man ang bulsa mo

Basta ba sa ikakaligaya ko, bibili ka ng kung ano-ano.

Sukli ko rin sa’yo ay pagmamahal at paghanga

kaya nga Ako’y nagsumikap at di nagbabarkada

Sa pag-aaral ay mas lalo akong sagana.

Magagandang marka lagi ang aking dala.

Naaalala ko rin nung nag-high school na ako

Syempre may mga boys na umaaligid sa beauty ko

Second year ako noon ng maranasan ko unang palo mo

Sipa at sampal sa harap ng mga kaklase ko.

Hindi ko naintindihan kung bakit, Ganoon na lang ang tindi ng galit

Paliwanag ng nanay at pinakamatandang kapatid

Na ikaw ay hayaan, at mawala rin ang galit.

Nagsumikap pa rin ako sa pag-aaral, Pinapakita ko pa rin sa’yo ang pag-mamahal

Pilit inintindi at sinunud ang pangaral, magandang asal pa rin pinapairal.

Buhat noon, parang ikaw ay palaging galit sa’kin

Lahat ng activities ay ayaw mo akong pasalihin

Ewan ko pero masakit talaga sa damdamin

Na ika’y nagbago at gusto mo akong kulungin.

Kasama sa pag-aaral ko ang mga contest na sinasalihan

Bagamat, isang tadyak, palo at latigo ang nakamtan

Masakit para sa’kin ang ganitong karanasan

Bagkus ika’y aking ama, aking naintindihan, At ikaw pa rin ay iginagalang.

Mahal kong tatay, alam ko na ako’y mahal mo

Kaya sa aking puso’t isipan sinasabi ko

Balang araw kalayaan ay makakamtan ko, Titiisin ko ang lahat ng ito.

Bagamat noong ako ay patapos na sa kolehiyo

Latay ng latigo sa katawan tinatamasa ko

Wala akong karapatang makisaya yun ang sabi mo

Sa harap ng maraming tao pinapahiya mo ako.

Mga kaibigan ko sa paaralan, Silang lahat ay nag-iiyakan

Awang-awa sa aking kalagayan

Sabi ko wala ito, kami ng tatay ko ay naglalambingan lamang

Wala kang naririnig mula sa’kin

Lahat ng sakit at hapdi kinikimkim

Luha ko ay tinatago ko rin, Upang di mo malaman ang tunay kong hinaing

Akala ko ang lahat ay magbabago

Nung tapos na ang pag-aaral ko at nagkatrabaho

Sa isang paaralan dahil sa ako’y isang guro

Na iniidolo ng mga kabataan lalo na estudyante ko

Bagamat tumitindi lalo, Paghihigpit mo sa akin todo

Nabansagan tuloy ako,  Titser na pinapalo ng tatay ko

Tinatanong kita minsan, Bakit ako’y iyong pinagsusungitan

Wala ba akong karapatan, Lumigaya at may sariling kalayaan?

Ikaw’y hindi nakapagsalita, 

Pero nakita ko sa mga mata mo ang pagluha

Ramdam ko kahit ikaw’y hindi nagsasalita, 

Tunay na pagmamahal  ng isang ama. 

Gayunpaman, tinikis kita,  Noong ako’y nagdesisyon na mangibang bansa

Di ka pumayag pero nilabanan kita, 

Kitang kita ko ang lungkot ng iyong mga mata.

Sa araw ng pag-alis ko, 

Nasabi ko sa sarili nakamit ko rin kalayaan ko

Pero bakit nalulungkot ako. 

Hanggang ngayon umiiyak pa rin ang aking puso.

Patawarin mo ako mahal kong tatay. Sa sama ng loob na aking ibinigay

Sinusubukan ko lang namang mabuhay. 

Maging malaya at magtagumpay sa buhay.